Wednesday, 26 October 2016

BADAN-BADAN BERKANUN



Badan-Badan Berkanun
Selepas kementerian dan jabatan-jabatan, badan-badan berkanun merupakan agensi kerajaan yang ditubuhkan dengan matlamat tertentu. Badan-badan berkanun ditubuhkan oleh kerajaan mengikut akta-akta tertentu bagi melaksanakan tugas-tugas khusus sejajar dengan objektif dan matlamat negara. Badan-badan berkanun lebih dikenali sebagai perbadanan yang ditubuhkan dengan tujuan untuk mengambil alih tugas dan tanggungjawab fungsi jabatan-jabatan kerajaan tertentu yang telah lama ditubuhkan (Malaysia, 1991: 594). Penubuhan badan berkanun atau perbadanan membolehkan kerajaan melaksanakan sesuatu tanggungjawab khusus dan penting. Sebagai contoh, Lembaga Hasil Dalam Negeri (LHDN) ditubuhkan bertujuan untuk mengendalikan segala urusan berkaitan dengan cukai termasuklah perkara-perkara seperti pendaftaran, pembayaran, urusan cukai, dan sebagai yang bersangkut paut dengan cukai. Secara umumnya penubuhan badan-badan berkanun mempunyai dua matlamat iaitu (ibid., 595):
(i) Membolehkan kerajaan terlibat secara terus dengan bidangbidang tertentu yang enggan atau tidak mampu diceburi oleh pihak swasta sebab masalah modal. Penglibatan langsung kerajaan ini dapat menolong meningkatkan pembangunan sosioekonomi negara; dan
(ii) Membolehkan jentera pentadbiran bertindak secara lebih bebas daripada ikatan peraturan-peraturan pentadbiran negara. Hal inimembolehkan perbadanan tersebut bergerak lebih pantas seiringan dengan syarikat-syarikat swasta yang lain.








Penubuhan perbadanan awam ini mempunyai beberapa faedah yang sangat penting kepada kerajaan seperti (ibid., 595):
(i)                   Memberi peluang kepada pihak kerajaan untuk terlibat secara langsung dengan kegiatan ekonomi secara aktif;
(ii)                 Memainkan kedua-dua peranan dalam sektor ekonomi dan sosial.

Di samping bertujuan memperolehi keuntungan, perbadanan awam juga dikehendaki menyediakan berbagai-bagai kemudahan dan perkhidmatan kepada rakyat. Terdapat dua jenis perbadanan awam yang ada di Malaysia iaitu

(i)                   Badan-badan berkanun – agensi kerajaan yang ditubuhkan di bawah undang-undang sama ada dibuat oleh Parlimen atau DUN. Sehingga Jun 1991 terdapat 75 buah badan berkanun Persekutuan dan 85 buah badan berkanun negeri; dan
(ii)                 Badan-badan bukan berkanun – badan-badan yang ditubuhkan di bawah Akta Syarikat.

Didapati bahawa badan-badan berkanun adalah terikat kepada dasar dasar kerajaan sebab semuanya (ibid., 595):
(i)                   Ditubuhkan di bawah undang-undang yang dibuat oleh Parlimen atau DUN masing-masing;
(ii)                 Mempunyai lembaga pengarah yang terdiri daripada orang yang dilantik oleh menteri yang bertanggungjawab terhadap badan tersebut; dan
(iii)                Ahli-ahli lembaga pengarah bertanggungjawab kepada menteri yang melantik mereka. Secara tidak langsung tindak-tanduk ahli ahli lembaga pengarah adalah sejajar dengan kehendak kerajaan.




































Berbanding dengan badan-badan berkanun, badan-badan yang ditubuhkan di bawah Akta Syarikat adalah lebih bebas dalam menjalankan aktiviti-aktiviti mereka sejajar dengan matlamat perbadanan perniagaan. Daripada penubuhan perbadanan (berkanun dan bukan berkanun)—titik tolak kepada pengkorporatan dan seterusnya penswastaan dalam sistem pentadbiran awam di negara ini. Pegawai tadbir utama PNUT HASSAN dalam badan-badan berkanun (perbadanan awam) dikenali sebagai Pengurus Besar yang bertanggungjawab mengurus dan mentadbir perbadanan awam mengikut objektif korporatnya. Bagi melicinkan pentadbirannya, sesebuah perbadanan mempunyai bahagianbahagian tertentu yang meliputi keseluruhan aspek pengurusan organisasi
yang sedia ada.

No comments:

Post a Comment